Geboren als katholiek Brabander wilde Van Neerven (1935-2007) al vanaf zijn kinderjaren kloosterling worden. In 1962 ging hij naar Frankrijk, waar hij zich in de Franse religieuze sfeer niet thuis voelde. Door zijn interesse voor het monnikenleven en de liturgische beweging van de jaren vijftig leerde hij tijdens zijn studie in Nijmegen de orthodoxie kennen en waarderen.
Toen zijn ouders in 1970 overleden kreeg broeder Pachom financiële middelen waarmee hij in 1972, met de zegen van de orthodoxe bisschop Dionysios van Rotterdam (overleden in 1976), de skite van de H. Elias stichtte. Broeder Pachom wilde graag in Noord-Brabant wonen en via een makelaar kwam hij in Sint Hubert terecht. Hij kocht een boerderij, verbouwde hem, richtte de kerk in en met Kerstmis 1972 kwam aartspriester Jan Haveman er de eerste liturgie vieren.
In 1974 werd vader Pachom samen met vader Jan Haveman opgenomen in het Russisch-orthodoxe aartsbisdom van West-Europa, onder de jurisdictie van het Oecumenisch Patriarchaat van Constantinopel. Door Mgr. Georges (Tarasoff) is hij op 4 november tot hiëromonnik gewijd. Van toen af kon de liturgie regelmatig worden gevierd en ontstond er een parochie, die in 1982 door Mgr. Georges (Wagner) officieel opgericht is.
Toen abdis Maria van de Zusters van de Orthodoxe Kerk in 1984 in Nederland terugkeerde, vond ze aanvankelijk onderdak in het tuinhuisje van het klooster van de monniken van Sint Hubert. Later volgde de stichting van een orthodox vrouwenklooster in Asten.
De voormalige stal van de langgevelboerderij is ingericht voor de kerkdiensten en in het woongedeelte verblijven de monniken. Daar worden ook bijeenkomsten gehouden voor de parochianen. In het boerderijkerkje is een groot aantal kleine, oude en nieuwe iconen te bezichtigen.
------------------------------------------------------------------------------------------------------
Het klooster van de Heilige profeet Elias
Vooral in het prille begin van zijn
kerkje ontving de pater mensen vanuit heel Nederland die naar zijn vieringen kwamen. Zelfs zagen wij soms auto’s met een AA-kenteken, dus van het Koninklijk Huis.
Deze vieringen duurden de gehele zondagochtend.
Tussendoor was men vrij om even naar buiten te gaan voor een sigaretje of om de benen te strekken. Ook mocht men aanschuiven aan de lange eettafel om de inwendige mens te versterken. De pater was heel vrijgevig en zelf een levensgenieter die van lekkere dingen hield.
Mijn moeder, die katholiek was, is een keer uitgenodigd voor het bijwonen van een viering. Pachom heeft me ooit verteld dat hij vroeger rond zijn 16e een echte puber was, die door Nederland zwierf en zich rijkelijk voorzag van jointjes, bier, wijn etc. Totdat zijn ouders stierven en hij zelf een boerderij erfde. Van dat geld heeft hij de boerderij in Sint Hubert gekocht en zijn kerkje opgericht, met vele mooie Russisch Orthodoxe iconen.
In 1994 werd Pachom tot archimandriet (abt) gewijd. Al snel had
zich rond het klooster één van de weinige Russisch-orthodoxe parochies in Nederland gevormd. In 1997 moest Pachom zich vanwege zijn gezondheid terugtrekken. Hij
stierf in 2007.